گاهي اوقات سوالات ساده پاسخ‌هاي پيچيده دارند. مورد به شما: اين اشيا در اطراف گردن تان مي‌چرخند. درخشش طلايي، گوشت خدايان، اشك‌هاي خورشيد. از كجا آمده‌است؟ اگر پاسخ شما "مين‌هاي آفريقاي جنوبي" باشد، شما اعتبار صفر پيدا مي‌كنيد و يا "بيگ بنگ"، دومي هيچ عنصري سنگين‌تر از پاسخ صحيح به ستاره‌هاي نوتروني ايجاد نكرد، يك مورد چشمگير از نابودي mutually كه در مركز يكي از بزرگ‌ترين داستان‌هاي علمي روز قرار دارد. محققان امروز گزارش دادند كه رصدخانه موج گرانشي LIGO و خواهر ايتاليايي آن، سنبله، در آگوست گذشته در بافت فضا - زمان بار ديگر دچار عذاب وجدان شدند. اين پنجمين دوره از كشف اوليه اين اختلالات ظريف دو سال پيش است. اما مانند شلدون كوپر، اين يكي كمي از آخرين ريپل (oddball.The) كوتاه، ناقوس مرگ حفره‌هاي سياه كه ميلياردها سال بعد به هم كوبيده مي‌شوند، نبود. دو ستاره نوتروني در فاصله تنها حدود ۱۳۰ ميليون سال نوري به هم كوبيده شدند. در صورتي كه شما نسبت به ستاره‌هاي نوتروني تازه‌كار هستيد كافي است بگوييد كه آن‌ها به كوچكي ستاره‌هاي بزرگ ستاره بزرگ ۱۰ تا ۳۰ برابر خورشيد هستند. در يك فرآيند پيچيده تنها astrophysicist مي‌تواند دوست داشته باشد، اين ستاره‌هاي درخشان به طور قابل‌توجهي مي‌ميرند و به آرامي در آن شب تاريك و تاريك با انفجار ابر نو اختر زندگي مي‌كنند. باقيمانده باقي مانده تقريباً به اندازه مركز شهر بالتيمور است، اگر چه متراكم‌تر از اين شهر است. يك teaspoonful يك ميليارد تن وزن دارد. براي خطوط هوايي carry-on.Supe rnovae نيز مناسب نيست. اما تا انجايي كه آن‌ها قوي هستند، مشخص نيست كه LIGO و سنبله به راحتي مي‌تواند آن‌ها را شناسايي كند. اين واقعه جديد متفاوت بود. ستاره‌هاي نوتروني كه در ابتدا به عنوان companions بزرگ در يك ستاره دوتايي به دنيا آمدند، محتاطانه يكديگر را دور زدند تا زماني كه رقص آن‌ها در انفجاري كه هزار بار شديدتر از supernovae بود پايان يافت.
منبع